چای پواِر بنوشید تا پرده از راز طعم سالخورده اش بر دارید

چای پواِر نوعی چای چینی است که عمر طولانی آن طعم مطبوع تری به آن می دهد. همانند شراب کهنه، هر چه از عمر این چای بگذرد طعم و خواص بیشتری پیدا می کند.

طعم آن قوی و بارز است و ته مایه ای شیرین و برشته دارد.

علاوه بر طعم، سالخوردگی این چای خواص مفیدی برای سلامتی دارد که از آن جمله می توان از کاهش وزن سریعتر و عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن نام برد.

این چای به صورت فشرده و شبیه به کیک در بازار ارائه می شود. هنگامی که این چای را باز کرده و از حالت کیک خارج کنید، دنیائی از طعمها را خواهید داشت.

چای پو-اِر چیست؟

چای سیاهی که ما می شناسیم در چین به چای قرمز معروف است، درحالی که چینی ها چای پو-اِر را چای سیاه می دانند.

این چای از برگهای گیاه کاملیا سینن سیز یا همان گیاه چای تهیه می شود و در زبان کنتونیز Cantonese (یکی از زبانهای متداول در چین) بو-نِی Bo-Nay  و یا پو-لِیPo-Lei  نامیده می شود.

برگهای این چای در ایالت یونن چین به عمل می آید. این چای مختص به این منطقه است دقیقاً مانند پنیر پارمزان که مختص به منطقه پارماست.

از آنجائی که در چین بطور کامل محدودیت و قوانین خاصی برای تعیین کیفیت چای وجود ندارد، انواع نامرغوبی از این چای در بازار وجود دارند که باید با دقت تنها چای منطقه یونن را خریداری کرد.

تولید چای پو-اِر

چای پو-اِر عمدتاً در حاشیه رودخانه لانگ سَنگ Longcang  در چین کاشته می شود. اکثر مزارع چای در چین در کنار رودخانه ها و کوهها قرار دارند.

هر یک از مزرعه داران نوع خاصی از پو-اِر را تولید می کنند.

برخی از چایکاران از نوک برگها و ساقه برای تهیه چای استفاده می کنند و برخی دیگر برگهای بزرگ و نقره ای را انتخاب می کنند.

مهمترین مناطق چایکاری در یونن مناطق کوهستانی بولنگ و جینگ مای هستند.

صدها سال است که چای در این مناطق کاشته می شود و بسیاری از درختان چای عمری چند صد ساله دارند.

برگهائی که از درختان کهنسال چیده می شوند به کارخانه های بزرگ برده شده و تحت نظارت و دقت زیاد به چای پو-اِر تبدیل می شوند.

مناطقی که دارای درختان چای کهنسال هستند به تاکستانها یا همان مزارع وحشی موسومند.

روند تولید

روند تولید این چای با چای سبز شباهت زیادی دارد. برگها چیده شده و اجازه می دهند تا پلاسیده و خشک شوند.

پس از آن برگها رل و خشک شده و سپس به آن فرم می دهند. تفاوت انواع چای پو-اِر در روند تولید چای سبز است.

انواع چای پو-اِر

دو نوع چای پو-اِر در بازار موجود است – چای خام و چای رسیده و پخته.

برگهای پو-اِر خام همانند چای سبز به عمل می آیند. اما برگهای چای پو-اِر رسیده انبار می شوند تا به عمل آیند و طعم قوی تری پیدا کنند.

هر دو نوع چای پو-اِر را برای طعم قوی تر می توان انبار کرد.

در زبان چینی به کلمه سالخورده هِی چا Hai cha گفته می شود و بهترین نوع چای است.

هر دو نوع چای به صورت برگهای آزاد نیز فروخته می شوند، ولی بیشتر به صورت فشرده در آمده سپس به و به فروش می رسند که به آن  Juan chan گفته می شود.

چای پو-اِر به اشکال مختلفی فشرده می شوند و هر یک نام مخصوص خود را دارد.

بطور مثال فرم کیک Beeng cha ، فرم قارچ Maw Gu Toaw و فرم زنگToa cha معمول ترین اشکالی هستند که در بازار موجودند.

چای پو-اِر خام یا چای سبز پو-اِر Sheng

زمان فرآوری برگهای این چای بسیار کوتاه است که به آن چای مااُچا Maocha یا چای ناتمام گفته می شود و طعمی تلخ و طبیعی دارد.

این چای به دلیل طعم گس و قابض، بافت قوی و ضخیم بسیار محبوبیت دارد.

برگها با ملایمت بخار داده می شوند و با فشار به شکل کیکBing cha  فرم می گیرند.

این کیکها در کاغذهای برنجی بسته بندی شده و در بازار به فروش می رسند. چای شنگ sheng معمولاً پس از ده سال قابل نوشیدن می شود.

برگهای این چای در آب و هوای معمولاً مرطوب سالخورده می شوند و طعم خوبی پیدا می کنند.

آب و هوای مناطق آسیائی مانند مالزی، تایلند، چین جنوبی و هنگ کنگ برای انبار کردن این چای بهتر از مناطق غربی است.

برخی از تولیدکنندگان برای انبار کردن و سن دار کردن این چای مناطق گرم و مرطوب و برخی مناطق سرد را ترجیح می دهند.

باکتریها، مخمر و کپک در طی سالهای انبار کردن در این چای طعمی قوی ایجاد می کنند. چای پو-اِر گاه برای دهها سال انبار می شود.

جوانترین آنها حداقل به مدت 10 تا 15 سال نگهداری شده و سپس به بازار فرستاده می شوند.

طعم این چای قوی ولی طبیعی با ته مزة علفی و گیاهی است.

چای پو-اِر پخته یا سیاه Shou/ Shu

چای شو Shu معمولاً چای رسیده و یا پخته نامیده می شود.

در حالی که چای خام روند تولید وسیع و گسترده ای می طلبد، برای تهیه چای رسیده و پخته سرعت تخمیر افزایش می یابد تا کاملاً آماده برای انبار کردن شوند. برای تهیه چای پخته یک مرحله به روند تولید اضافه می شود.

برگها چیده شده و به صورت توده ای در فضای در بسته قرار می گیرند – این مرحله همان مرحله پخت است.

در این مرحله برگها مرطوب و داغ می شوند و برای 60 روز در این حالت می مانند.

این عمل موجب رشد کپک و باکتری شده و به همین دلیل طعم چای بهتر می شود.

هر از گاهی توده را بهم می زنند تا کپک و باکتری به تمام قسمتهای تودة چای برسد. پس از این مرحله سن پو-اِر خام را می توان افزایش داد.

چایهائی که سن آنها را افزوده اند معمولاً پس از 3 تا 4 ماه قابل استفاده می شوند.

اما اکثر این چایها معمولاً پس از 5 سال قابل استفاده می شوند. گاه می توانید از بازار چای پو- اِر 50 ساله خریداری کنید.

طعم چای پخته جوان را نمی توان به راحتی متوجه شد. هر چه سن آن بیشتر شود طعم آن بهتر می شود. این چای طعمی برشته، شیرین و گل مانند دارد.