همه چیز درباره گیاه سنجد تلخ

هر آنچه که لازم است در مورد گیاه سنجد تلخ و کاربردهای آن بدانید را در این مقاله از تیرینک برایتان آورده ایم. گیاهان بیشماری در سر تا سر دنیا می‌رویند که هر یک از آنها دارای خصوصیات و مشخصات متفاوتی هستند. در بخش مرجع گیاهان وبلاگ تیرینک به بررسی گیاهان دارویی و اطلاعات مفیدی که باید از هر کدام آن ها بدانیم می پردازیم.

نام های رایج سنجد تلخ

اطلاعات کلی درباره ی سنجد تلخ

زیستگاه-خاستگاه

اروپا و آسیا

خواص سنجد تلخ

کاربردها سنجد تلخ

صنعت غذایی (مربا، ژله، آب میوه، پوره و سس)، صنایع دارویی، صنایع آرایشی بهداشتی (خواص شد پیری)، طب سنتی، فضای سبز

نحوه مصرف سنجد تلخ

آشپزی، روغن، پودر، جوشانده

نحوه تهیه-دم آوری

——-

طبیعت گیاه

گرم و خشک

موارد منع مصرف

بارداری و شیردهی، مبتلایان به اختلالات خونی (خطر افزایش خونریزی)، قبل و بعد از جراحی، افراد مبتلا به فشار خون پایین، افراد مبتلا به آلرژی

عوارض ناخواسته

به صورت خوراکی در مربا و مارمالاد مشکلی گزارش نشده است. سنجد تلخ با احتیاط مصرف شود زیرا سمی است.

میزان مصرف مجاز

مقدار مصرف روزانه عصاره نباید بیشتر از 10-12 گرم باشد مقدار مجاز مصرف بسته به وضعیت افراد توسط طبیب تجویز شود.

مواد موثره و تشکیل دهنده

میوه: اسید مالیک، مالات کلسیم، مانیت، کوئرستین، یک ماده ملون و قابل تبلور، یک ماده روغنی، مقدار فراوان اسید آسکوربیک، اسید بوتیریک، مقدار زیادی ویتامین های A، C، E، F، P

اندام دارویی

برگ، گل، دانه، میوه، پوست ساقه (ریشه گیاه سمی است)

خانواده گیاه

 سنجدElaeagnaceae 

خصوصیات گیاهشناسی

درخت یا درختچه ای دو پایه، با پوست خاکستری تا سیاه رنگ، شاخه های متعدد خاردار دارد و برگ ها به صورت خطی یا خطی-سرنیزه ای با قاعده باریک و تقریبا بدون دمبرگ روی ساقه ها قرار دارند. گل های نر روی سنبله های کوتاه با پرچم های 4 تایی قرار می گیرند. گل های ماده 2-5 تایی در محور شاخه چه ها با گلپوش لوله ای قرار دارند. میوه شفت کروی، تخم مرغی است که به رنگ نارنجی یا زرد، گوشتی و معطر است – داروهای رقیق کننده، ضد انعقادی یا ضد پلاکت آسپرین، کلوپیدوگرل، دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن، دالتپارین، انوکساپارین، هپارین، وارفارین و سایرین.

تداخلات دارویی

 داروهای رقیق کننده، ضد انعقادی یا ضد پلاکت آسپرین، کلوپیدوگرل، دیکلوفناک، ایبوپروفن، ناپروکسن، دالتپارین، انوکساپارین، هپارین، وارفارین و سایرین.

منابع:

مظفریان، ولی الله، 1391، شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران، انتشارات فرهنگ معاصر.

فرهنگ گیاهان دارویی (خواص میوه¬ها، گیاهان و سبزیجات)، سید شهاب خضری، 1381. انتشارات سیمرغ. ویرایش دوم. 572 ص.