5 نکته برای رهایی از استرس محل کار در خانه

سؤالات بسیاری وجود دارند که باید صادقانه پاسخگو باشیم. بطور مثال باید از خود سؤال کنیم که آیا ما زندگی دیگری خارج از حیطه کاری  و محل کار خود داریم و یا اینکه چه زمانی را برای گذراندن وقت با خانواده خود در نظر می گیریم.

داشتن شغل و یا دانستن حرفه یکی از پیش شرطهای زندگی انسان بوده و موجب رضایتمندی فرد از خود می شود. موقعیت شغلی ما مستقیماً به هوشیاری ما به عنوان عضو مؤثری از جامعه وابسته است.

روانشناسان اذعان می دارند که تأثیر در جامعه، هسته مرکزی شادی و تکامل انسان است. در طول زندگی بارها از خود می پرسیم که در شرایط شغلیمان در چه جایگاهی قرار داریم، ما چه کسی هستیم، ارزش اجتماعیمان چقدر است و یا چگونه بر جامعه تأثیر می گذاریم و هر روز تلاش می کنیم تا پاسخ مناسبتری برای این سؤالات پیدا کنیم.

مطمئناً در پاسخ به سؤالات اولیه بخصوص هنگامی که در کار خود موفق هستیم به گونه ای است که نشانگر قربانی شدن زندگی خانوادگی است. البته این به این معنا نیست که ما خانواده را دوست نداریم و در نظر نمی گیریم، بلکه رفته رفته متوجه می شویم که به کار کردن اعتیاد پیدا کرده ایم.

ریشه مشکلات و چگونه ترک کردن محل کار

امروزه فعالیتهای تجاری، پیشرفت سریع تکنولوژی و رقابتهای کاری موجب چالشهای زیادی برای افرادی که شغل و حرفه ای دارند شده است. حفظ موقعیت شغلی، بُرد در رقابتها و یا حفظ استانداردها موجب احاطه شدن فرد با درگیری های احساسی و فیزیکی زیادی شده است.

افراد شاغل هنگام کار با مشکلات زیادی مواجه می شوند که پس از حل یکی با مشکل جدیدی برخورد می کنند. این امر موجب می شود که ذهن آنها حتی پس از ترک محل کار درگیر باشد. در نتیجه این افراد در خانه ویا حتی هنگام وقت گذرانی با خانواده به این مشکلات و راه حل برطرف کردن آنها فکر می کنند.

در نتیجه فرقی نمی کند که زن باشید یا مرد، موقعیت شغلی موجب می شود که در حل بسیاری از این مشکلات حضور ذهنی و یا فیزیکی داشته باشید. این موقعیت برای مردان باعث می شود که حتی در خانه هم کار کنند. زنان نیز با وجود مسئولیتهای مانند کارهای خانه، رسیدن به کودکان و یا والدین باید به مشکلات شغلی نیز فکر نموده و در رفع آنها تلاش کنند.

اما آیا این مسأله یک امر عادی است؟ روانشناسان و کارشناسان بر این عقیده اند که آوردن کار و مسئولیت شغلی بیرون از محل کار خطرات زیادی به همراه دارد:

• افرادی که ساعتهای زیادی را به کار مشغولند بیشتر در معرض خطر مرگهای پیش از موعد هستند.
• افرادی که بدون مرخصی کار می کنند در معرض بیماریهای قلبی هستند.
• زنان شاغلی که زمان کمی را به خود و خانواده خود تخصیص می دهند زودتر دچار افسردگی می شوند.
• فشارهای کاری و احساسی منجر به استرس مزمن در هر مسأله زندگی می شود.
• گذراندن وقت کمتر با خانواده موجب بحران در خانواده می شود.
• درگیری های فکری شغلی سلامت اجتماعی و فردی شخص را به خطر می اندازد. صحبت کاری در هر مکانی می تواند فرد را به خطر بیندازد. بطور مثال صحبت با تلفن در اتومبیل و یا هنگام راه رفتن خطرآفرین است و موجب ضایعات جبران ناپذیر مانند تصادف می شود.

پس برای حفظ تعادل میان زندگی فردی و شغلی فرد باید حد و مرزی میان این دو قائل شود. اما چگونه می توان این کار را انجام داد. با استفاده از برخی از راه کارها می توانید از بند مسئوولیتهای شغلی خلاص شده و به زندگی فردی خود رسیدگی کنید.

چگونه محل کار خود را ترک کنیم؟

1. برنامه ریزی مؤثر

هرگز توجه کرده اید که با وجود کار زیاد هیچ نتیجه مثبتی جز خستگی عایدتان نمی شود؟ این اولین نتیجه عدم کنترل بر زمان است. با وجود کارهای زیادی که برای انجام دارید، به درستی نمی دانید که آیا امروز به اندازه کافی کار کرده اید یا نه. بدون برنامه ریزی شما به دنبال انجام هر کاری هستید و خودتان نمی دانید.

این امر موجب می شود که یک موقعیت بحرانی در محل کار برای خود ایجاد کنید. با برنامه ریزی روزانه می توانید یک استراتژی مؤثر برای انجام کارهایتان بسازید و در نتیجه فکری منظم و منضبط داشته باشید.

اگر بدانید که چه زمانی باید از کار و شغل خود دست بکشید احساس رضایت بیشتری خواهید داشت و می توانید مسئولیت شغلی خود را نیز به نحو احسن انجام دهید. برنامه ریزی نه تنها انجام کار و حرفه تان را برنامه ریزی می کند بلکه می تواند زمان استراحت و تفریحتان را نیز متفاوت و با کیفیت سازد.

2. محول کردن اختیارات و مسئوولیتها به افراد دیگر

بسیاری از ما فکر می کنیم که فرد دیگری نمی تواند بهتر از ما مسئولیتمان را انجام دهد. حتی زمانی هم که مطمئن هستیم افراد دیگری نیز قدرت انجام کاری را دارند باز هم کار را به آنان محول نمی کنیم.

به خاطر داشته باشید شما مرکز دنیا نیستید و کسی هم با محول کردن کارتان به دیگری شما را دست کم نخواهد گرفت و به مهارت و توانائیتان شک نخواهد کرد. درمقابل شما بخصوص اگر در مقام مدیریت هستید باید به همکارنتان اجازه دهید تا بتوانند قابلیتها و توانائیهایشان را در محل کار نشان بدهند. مسئولیت دادن به دیگران موجب افزایش حس آزادی بخصوص آزادی در مسئولیت در آنان و ارتقاء بهره وری می شود.

3. مشخص کردن اولویتها

مشخص کردن اولویتها از اهمیت زیادی برخوردار است. اینکه آیا کار برایتان ارجحیت دارد و یا زندگی خانوادگی باید در ابتدا مشخص گردد. حل این مشکل بسیار دشوار است، بخصوص برای بانوان که نقش مهم و کلیدی در خانه دارند. به همین دلیل کارفرمایان با آگاهی به این مشکلات تلاش می کنند تا انعطاف پذیری بیشتری داشته باشند.

یکی از این راه حلها انتخاب کار نیمه وقت و یا آزاد است. ابتدا اولویت خود را انتخاب کنید و سپس برنامه ریزی کنید. انتخاب یکی از این راه حلها به شما اجازه می دهد که زمان بیشتری را در خانه و کنار خانواده داشته باشید. اگر کارفرمایتان با این راه حل موافق نیست، بدون هیچ تردیدی شغل خود را تغییر دهید.

4. خاموش کردن ابزار کار پس از پایان ساعت کاری

زمانی که تکنولوژی تا این اندازه پیشرفت نکرده بود باز هم مردم ساعتهای زیادی را به انجام کارهای شغلی خود اختصاص می دادند. اگر مشکلی داشتند باید تا روز بعد صبر کرده و برای رفع آن به محل کار خود می رفتند. امروزه با داشتن تلفنها، تبلتها و دیگر وسایل هوشمند، حل مشکل کاری در منزل ادامه یافته و انجام می شود.

تصمیم بگیرید پس از اتمام ساعت کاری به هیچ تلفنی جواب ندهید و با وسایل خود به رفع مشکل نپردازید. البته کار دشواریست اما پس از مدتی به صورت یک عادت پسندیده می شود. دیگران نیز رفته رفته به این روش شما عادت می کنند. با این کار تعداد پیامها و تلفنها به صورت فاحشی کاهش می یابد و در نتیجه احساس آرامش بیشتری خواهید کرد.

5. شناخت خود

ابتدا باید خود را محک زده و بشناسیم. آیا از آن گروه افرادی هستیم که عاشق کار کردن هستند. به عقیده روانشناسان عشق به کار یک امر روحی است و این علاقه مندی در روان ما جای دارد.

به عقیده این روانشناسان عشق زیاد می تواند دلایل دیگری داشته باشد. اول اینکه شاید در زندگی خود احساس خلاء می کنیم و یا اینکه می خواهیم توانایی خود را به دیگران به اثبات برسانیم.

بهتر است با خود خلوت کنیم و دلیل را در خود جستجو کنیم. اگر بتوانیم دلیل پنهان شدن خود را در پس کار زیاد پیدا کنیم، کمک بزرگی به خود و خانواده خود کرده ایم. به خاطر داشته باشید فرار از این راه حل نه تنها مشکلی را حل نمی نماید بلکه موجب عمیق تر شدن آن می شود.

آخرین مسأله ای که باید به خاطر داشته باشید این است که سالهاست که از زمان وابستگی کارکنان به کارفرمایان و مدیران گذشته است. امروزه موفقیت سازمانها در تواتمندی همه کارکنان آنهاست.

در نتیجه تلاش کنید تا توانائیهای خود را افزایش داده و با حفظ مرزهای کارکنان در محل کار، آنها را برای پیشرفت آزاد بگذارید. با این روش هم زندگی آرامتری خواهید داشت و هم موقعیت شغلی بهتری برای خود ایجاد می کنید.