چگونه باید پرخوری عصبی و بی اختیار را از بین برد؟

هر از گاهی همه ما پرخوری می کنیم. اما اگر این مسأله تکرار شده و از کنترل خارج شود، نشانه نوعی اختلال است که به آن پرخوری عصبی می گویند.

 برخی از افراد در کودکی مبتلا به این اختلال می شوند و به همین دلیل دچار چاقی مرضی می گردند. گاه رفع این اختلال سالها زمان می برد. این اختلال موجب مشکلات شخصیتی و اجتماعی در فرد مبتلا می شود.

اختلال پرخوری عصبی چیست؟

اگر اکثر اوقات زیاد غذا می خورید، احساس سیری نمی کنید، بی رمق هستید و قبل و بعد از خوردن غذا احساس ناخوشایندی دارید، مبتلا به اختلال پرخوری عصبی هستید.

در صورت ابتلا به این بیماری زیاد غذا می خورید، پس از آن احساس ناراحتی، گناه، خجالت و افسردگی می کنید و خود را برای عدم کنترل خود سرزنش می کنید. گاه نگران این هستید که این پر خوری بی اختیار چه عواقبی برایتان خواهد داشت.

اما می توان با این مشکل مقابله کرد. این اختلال موجب می شود که فرد از عادت بد خود شرمنده شده و در خفا غذا بخورد. افراد مبتلا به این اختلال اظهار می دارند که وقتی غذا می خورند، اضطراب، استرس و افسردگیشان یرای لحظاتی برطرف می شود. اما واقعیت چیز دیگری است. این احساسات بد در واقع نشأت گرفته از احساس پشیمانی آنهاست.

پرخوری به هر دلیل موجب افزایش وزن می شود و اگر پرخوری اختلال باشد، شما را به خوردن بیشتر سوق می دهد و ناخواسته یک چرخه باطل به وجود میاید. فرد غذا می خورد تا حالش بهتر شود، پرخوری موجب عذاب وجدان او می شود و فرد برای رفع احساس ناراحتی دوباره غذا می خورد. این چرخه همینطور ادامه میابد.

خوشبختانه این اختلال قابل درمان است. شما می توانید این چرخه را بشکنید و قبل از اینکه وارد این چرخه شوید، احساسات خود را کنترل کند. مانند بسیاری از مشکلات روحی، علت و تأثیر این اختلال به راحتی مشخص نمی شود.

دلایل و تأثیرات پرخوری عصبی

ترکیبی از مسائل مختلف مانند ژن، احساس و تجربه موجب این اختلال می شوند. بطور مثال کسانی که در کودکی بد غذا هستند و هر چیزی را نمی خورند، وقتی به غذای مورد علاقه خود می رسند پرخوری می کنند.

فشار اجتماعی در سنین نوجوانی که معمولاً از ناحیه خانواده بر آنها وارد می شود، یکی دیگر از دلایل این اختلال است. بسیاری از والدین برای آرام کردن کودکان به آنها خوراکیهای مختلف می دهند. افرادی که در کودکی به دلیل اندامشان مورد نقد قرار می گیرند، بیشتر به این اختلال دچار می شوند.

برخی دیگر برای سرکوب کردن خشم، افسردگی، تنهایی و بی توجهی اطرافیان به خوردن روی میاورند. افسردگی و پر خوری عصبی با یکدیگر ارتباط دارند. بسیاری از افراد پر خور و بیمار معمولاً یا افسرده بوده اند و یا به تازگی دچار آن شده اند.

برخی دیگر نمی توانند مانع میل به غذای خود شوند و برخی دیگر به دلیل ضعف در مدیریت و اظهار احساسات خود رو به پرخوری میاورند. افرادی که اعتماد به نفس ضعیفی دارند، تنها هستند و یا از اندام خود ناراضیند دچار این عارضه می شوند.

اما چرا وقتی که این افراد دیگر افسرده نیستند، یا هوس خوردن ندارند و یا احساسات منفی شان از بین رفته است، باز هم پرخوری می کنند؟ واقعیت در این است که عادتهای قدیمی به سختی از بین می روند.

اما این مشکل قابل درمان است. پزشکان می توانند به این بیماران کمک کرده تا به حالت عادی و طبیعی خود باز گردند. اولین قدم شناخت دلیل ورود به این چرخه است.

پرخوری در مقایسه با اختلال پرخوری عصبی

اگر با فاصله های زیاد پرخوری می کنید، بدانید که درمان آن به مراتب آسان تر می شود.

شاید این یک عادت قدیمی باشد که تمام ظرف یک بشقاب را خورده و یا تا دانه آخر یک پاکت چیپس را تمام می کنید. این مسأله ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما الزاماً اختلال محسوب نمی شود.

اگر شرایط اینگونه است و هر از گاهی این مشکل را دارید، شما اختلال پرخوری عصبی ندارید و فقط پرخوری می کنید.

اولین قدم برای برطرف کردن این مشکل، شناخت عمیق از خود داشتن است. علاوه بر این باید هنگام خوردن کاملاً هوشیار و آگاه بود.

• غذا را از دسترس خود خارج کنید تا زیاد غذا نخورید. متاسفانه به دلیل وجود غذاهای متنوع انجام اینکار زیاد آسان نیست. اگر مراقب اولین احساس بدی که به شما روی میاورد باشید، می توانید احساسات بعدی را کنترل کنید.

یک راه ساده برای جلوگیری از پرخوری

یکی از روشها برای درک احساس بد و جلوگیری از افزایش آن بستن یک دستبند پلاستیکی و یا هر جنسی دور مچ دستتان است.

هنگامی که احساس می کنید احساسات بد به سویتان میایند، دست بند را محکمتر کنید و بگذارید به دستتان فشار وارد کرده تا جائی که احساس درد کنید. در این شرایط مغز متوجه درد می شود و مانع تمرکز بر افکار بدتان می شود.

همین میزان درد افکار شما را منحرف می کند، به این شرط که افکار بد در مراحل اولیه و ضعیف خود باشند. اما اگر این افکار شدت پیدا کرده باشند، دیگر این درد تأثیری نخواهد داشت.

کلام آخر

با دقت کردن و مراقبت در زندگی می توانید افکار بد را از خود دور کرده و کم کم به زندگی سالم باز گردید. با این تمرین ساده می توانید رفته رفته همه چیز را به حالت عادی باز گردانید.