آیا شایعات آلوده بودن چای چینی حقیقت دارد؟

چین بزرگترین تولید کننده چای در جهان است. از سوی دیگر چین یکی از آلوده ترین کشورهای در دنیاست. اما برخی از کارشناسان چای چینی را از بهترینها می دانند.

آیا چای چینی آلوده است؟

صنعت چای و این سؤال را باید از چند وجه مورد بررسی قرار داد.

وجه اول:

اولین دلیل هوای آلوده است که می تواند بر مناطق کشت چای تأثیر بگذارد. تأسفانه آزمایشات رگه هایی از سرب، ارسنیک و آلومینیم در چای چینی نشان داده اند.

اما با نمونه برداری از انواع چای بین سالهای 1980 و 1990 تغییراتی دیده شد که البته می تواند به دلیل ارتقاء کیفیت صنعت چای در چین باشد.

جدیدترین تحقیق در سال 2013 انجام گرفت که در آن از 30 چای استفاده شد تا میزان وجود فلزات سنگین را در آنها مشخص کنند.

پس از آزمایش مشخص گردید 73 در صد از این چایها حاوی سرب و 20 درصد حاوی آلومینیم هستند. در این آزمایشات مشخص گردید که تا چه حد وجود فلزات سنگین می تواند به بدن آسیب برساند.

وجه دوم:

دومین دلیل مصرف سمهای دفع آفات کشاورزی است. این موضوع بیشتر از دلایل دیگر باعث نگرانی است.

مجموع سمهای دفع آفات مصرفی را می توان به عنوان آلوده کننده عمده دانست، ولی چون به دلایل خاصی استفاده می شوند نمی توان گفت که باید بطور کامل از مصرف آنها اجتناب کرد.

کلمه سم تأثیر خوشایندی برای شنونده ندارد و به همین دلیل است که به محض شنیدن آن همه به یاد خطرات آن می افتند.

برخی از این سمها نه تنها مضر و خطرناک نیستند بلکه در کشت ارگانیک نیز استفاده از آنها لازم است.

در واقع بدون استفاده از سموم دفع آفات، میلیونها نفر در جهان در معرض گرسنگی قرار می گیرند.

همانطور که می دانید کافئین قهوه یک سم طبیعی است. سمی که اکثر ما با نوشیدن قهوه و چای به دنبال آن هستیم.

تحقیقی که در سال 2012 در مورد چای چین و در سال 2014 در مورد چای هند انجام گرفتند مشخص نمودند که متأسفانه در برخی از چایهای این دو کشور رگه هائی از سموم ناشناخته دیده شد. همچنین میزان سم در برخی از آنها بیشتر از حد مجاز بوده است.

ریشه های آلودگی در چین

چین بزرگترین مصرف کننده زغال سنگ است به همین دلیل وجود معادن زغال سنگ در این کشور بزرگترین منبع آلودگی است.

چین اولین تولید کننده و مصرف کننده زغال سنگ است که آمریکا و هند پس از آن در مقام دوم و سوم قرار دارند.

پالایش و سوزاندن زغال بزرگترین عامل آلودگی در شهرهای چین است. البته نمی توان گفت این نوع آلودگی مهمترین دلیل آلودگی چایهاست.

همانطور که گفته شد طبق تحقیقات در برخی از چایها رگه هایی از سرب دیده شد. این سرب عمدتاً از سوخت بنزین های حاوی سرب به وجود می آید که مصرف آن از سال 2000 ممنوع شده است.

مانند هر محصول کشاورزی چای نیز در معرض آفات مختلف قرار دارد. به همین دلیل تولیدکنندگان چای باید به هر شکلی که می شود از محصول محافظت کنند.

به همین دلیل چایی که می خرید به احتمال زیاد حاوی مقداری از این سمها است.

آیا باید نگران بود؟

آیا باید نگران آلودگی چای بود؟ علوم بسیاری وجود دارد که شاید بتوان به دلیل آنها کمتر نگران شد و با رعایت برخی موارد تبدیل به مصرف کننده بهتری شد.

پاسخ وجه اول:

هرگز چای ارزان نخرید، اکثر آزمایشاتی که تا کنون انجام شده است با استفاده از چایهای برندهای معتبر انجام گرفته است.

بطور مثال اکثر این تحقیقات با استفاده از چایهای شرکت لیپتون Lipton و توئینینگز Twinings  چین انجام گرفته اند.

مناطق گسترده ای در چین زیر کشت چای هستند و برای محافظتشان از سموم دفع آفات استفاده می شود. به دلیل گرانی حمل و نقل بسیاری از این مزارع و کارخانجات در اطراف شهرها قرار دارند.

به این ترتیب رساندن محصولات به شهرها آسان تر می شود. شهرها غالباً نزدیک معادن زغال سنگ قرار دارند.

آلودگی این معادن به مزرعه های کشت چای که در زمینهای پست تر قرار دارند سرازیر شده و آنها را آلوده می کنند. به دلیل آلودگی که بیشتر در نواحی استانی چین مشاهده می شود.

بهتر است از چایهایی که در مناطق روستایی قرار دارند و یا توسط تولیدکنندگان کوچکتر تهیه می شوند خریداری کرد.

بطور مثال:

اگر می خواهید یک قوطی کنسرو ذرت بخرید و می دانید این ذرت در مناطق نزدیک معادن زغال سنگ تهیه و تولید شده است، آیا نگران می شوید؟

عکس العملتان چه خواهد بود؟ یا از خرید پشیمان می شوید و یا به دنبال کنسروی می روید که ذرتش از مزارع کوچکتر آمده است. جغرافیای محل کشت نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.

بطور مثال:

خرید چای از مناطقی که در دره ها قرار گرفته و توسط کوهها احاطه شده اند بسیار مناسب است. آلاینده های هوا به سختی می توانند از کوهها گذشته و به دره ها برسند.

پاسخ وجه دوم:

تهیه چای از مزارعی که از سموم دفع آفات استفاده نمی کنند روش مناسبی است.

این مزارع معمولاً بسیار کوچکتر از مزارعی هستند که تولید بیشتری دارند. البته این مزارع کوچک نیز به دلیل همجواری با مزارع بزرک در خطر آلوده شدن هستند.

مزارع بزرگ برای حفظ محصولات معمولاً از سم استفاده می کنند و در نتیجه خطری برای مزارع کشت ارگانیک محسوب می شوند.

البته باید بدانیم که منظور از مزارع ارگانیک به این معنا نیست که از هیچ سمی در آنها برای دفع آفت استفاده نمی شود.

در این مزارع نیز از سمهایی استفاده می شود که اکثراً پایه طبیعی دارند. اخیراً چینی ها نیز در جهت ارتقاء محصولات و حفظ سلامت آنها در حال انجام تغییراتی هستند.

در حال حاضر تمام تلاش برای آموزش و حمایت از تولیدکنندگان و پخش کنندگان چای بکار گرفته شده است.

اکنون تمام سعی مسئوولین بر آن است که بیشتر از حد مجاز از سم در کشاورزی استفاده نشود. البته نمی توان گفت که چه میزان از این سموم می تواند پس از فرآوری شدن چای در محصول بماند.

تمام تلاش بر آن است که مقدار آن را کاهش داده تا برای سلامت انسان خطر ایجاد نکند. شاید هنوز فردی را نیافته اید که به دلیل آلودگی چای جان خود را از دست داده باشد.

بسیاری از پزشکان به این نتیجه رسیده اند که حتی اگر چای در بدترین شرایط به عمل آمده باشد، اگر با تعادل مصرف شود خطری ایجاد نمی کند.

اگر با دقت و آشنایی با تولید کننده، چای خریداری کنید دیگر جای نگرانی وجود ندارد.

---