روش هایی برای شاد زیستن و امتناع از آنچه که در زندگی داریم

باید بیاموزیم که برای آنچه که در زندگی خود داریم قدرشناس باشیم و هرگز ذهن خود را متمرکز بر آنچه نداریم و یا طالب آن هستیم نکنیم. در این حالت بسیار شادتر، سالم تر و آسان تر زندگی می کنیم.

هنگامی که قدرشناس داشته هایمان در زندگی باشیم، همه چیز بهتر می شود.

زیباترین جنبه قدرشناسی، نتیجه سریع، عمیق و خیرخواهانه آن است. قدر دانستن احساس خوب و مثبتی ایجاد می کند. قدرشناسی نوعی فعالیت ذهنی است، در واقع نوعی شناخت است که ارزش واقعی هر چیزی را مشخص و تأئید می کند. آن چیز می تواند یا ذهنی باشد و یا عینی.

قدرشناسی عملی بالقوه نبوده و اتفافی است. به همین دلیل باید کسب شود. اما هنگامی که مدام تکرار شود تبدیل به حق شناسی می شود.

ما دلایل زیادی برای حق شناسی داریم و هنگامی که این حق شناسی را نشان می دهیم، بلافاصله واکنش مثبت و خوبی در ما ایجاد می شود. این واکنش را نباید با احساس اشتباه کرد، چون این واکنش احساسهایی مانند همدردی و شادی را نشانه می گیرد.

بطور مثال، هنگامی که از یک دوست تشکر می کنید و حق شناسی خود را نسبت به کمک او نشان می دهید، حسی در شما ایجاد می شود که در طول زمان تبدیل به ارزش و فضیلت می شود.

همه اینها ریشه در شناخت چیزهایی است که از آنها منفعت می بریم مانند منابع دنیا و یا دانش و تجربه دیگران. عدم توانایی در قدرشناسی موجب نادیده گیری می شود. نادیده گرفتن رفتار بدی است و موجب از بین رفتن حق شناسی می شود.

قدر شناسی یا حق شناسی

حق شناسی  معانی مختلفی دارد و بسیاری از فلاسفه در مورد معنی حق شناسی و اینکه چه زمان باید نشان داده شود، تا چه اندازه ای باشد و چه اثرات مثبت و یا منفی می گذارد، بحث نموده اند.

قدر شناسی با حق شناسی تفاوت دارد. قدرشناسی نوعی ارتباط و گفتگوست. قدرشناسی می تواند دروغ و جعلی باشد، که البته نباید باشد. شما می توانید در عین حال که واقعاً قدرشناس نیستید ابراز قدرشناسی کنید.

حق شناسی نمی تواند جعلی و دروغ باشد، شما حق شناس باشید و یا نباشید.

قدرشناسی امری سطحی است. در واقع یک عمل ذهنی و کوتاه مدت است که می تواند در گفتگوی روزانه برای ابراز ادب هم پیش آید. معمولاً ما در گفتگوهای روزانه قدرشناسی خود را نشان می دهیم، اما گاه حتی قدرت عمیق آن را درک نمی کنیم.

در عوض حق شناسی پدیده ای عمیق است که به عمق قلب نفوذ می کند.

واقعیت این است که حق شناسی یک مفهوم فلسفی و عینی است و تنها هر فرد بنا به ظرفیت خود می تواند آن را بیان کند. این ظرفیت تنها از طریق مطالعه کتب و مقالات نظری بدست نمی آید و باید با تمرین و تکرار، مشاهده درون و تفکر بدست آید.

چند راهکار برای آماده سازی ذهن برای قدرشناس شدن

شما می توانید از قدرت قدرشناسی استفاده کرده، به ذهن فرمان دهید و در عین حال به آن نظم داده، آن را متمرکز و روشن کنید. با انجام سه راهکار ذهنی، ارزشهای ذاتی بهتر می شوند و ذهن آسوده می گردد.

  1. از گذشته استفاده کنید و نگذارید گذشته از شما استفاده کند

قبل از قدرشناسی، یک خاطره، یک اتفاق و یا یک فکر بخصوص را برای خود یادآوری کنید. بطور مثال یک روز آفتابی که توانست با شما برای انجام کارتان همراهی کند و یا کسی که با همراهی او مشکلی را حل کردید.

یادآوری خاطرات خوب موجب می شود که برای قدرشناسی از گذشته به نحو سازنده و سودمند استفاده کنید.

این تمرین ذهنی به شما میاموزد که چگونه گذشته خود را به خاطر بیاورید و چگونه بتوانید خاطرات خوب و بد را از هم جدا کرده و برای خاطرات خوب خود قدرشناس باشید.

  1. بشناسید و لذت ببرید

به محض یادآوری خاطرات مثبت، عمل شناخت اتفاق میفتد. در این لحظه شما ارزش و سود چیزی را به خاطر آورده و قدرشناسی در شما ایجاد می شود.

این درک تمام لحظات شما را مملو از شادی و حس امتنان کرده و گذشته را برایتان زیباتر می کند.

این عمل ذهنی اساس ذهن را محکم تر، ذهن را روشن کرده و موجب می شود تا از قدرت خود لذت بیشتری ببرید.

با این تمرین می توانید قدرشناسی خود را در مورد هر چه که برایتان اهمیت دارد نشان دهید. در نتیجه ظرفیت بیشتری برای حق شناسی در خود ایجاد می کنید.

  1. دورنمای با ارزشی بسازید

هنگامی که ذهنی سپاسگزار داشته باشید، احساس آرامش، امنیت و استواری می کنید. این لحظات به شما دیدی گسترده تر از آنچه که در زندگیتان وجود دارد می دهد و در شما انگیزه ای ایجاد می کند تا شجاعانه قدم بردارید و دورنمای با ارزشی برای خود بسازید.

تمرین این 3 راهکار افکار شما را در مسیر درست قرار می دهد و موجب حرکت سازندة ذهنتان شده و ذهنتان هوشیار تر و قوی تر می گردد.

از طریق قدر شناسی به حق شناسی برسید

هر یک از حقایق و واقعیت های شخصی خود را در راهکار شمارة 2 قرار دهید:

  • آرام بنشینید و بر بدن خود متمرکز شوید
  • راهکار دوم را بکار بگیرید. بطور مثال، اذعان کنید که هیچ دردی در بدن خود احساس نمی کنید.
  • برای سلامت خود قدرشناس باشید و از این لحظه لذت ببرید.
  • در این حالت بمانید و از این لحظه شکرگزار باشید و ببینید که این ظرفیت در شما رشد می کند.

این تمرین را در مورد بسیاری از احساسات مثبت خود بکار گیرید. پس از آن می توانید احساسی عمیق از آرامش در خود حس کنید، چون دیگر چیزی برایتان اهمیت ندارد و تنها احساس آرامش  و توازن فعلی شماست که ارزشمند است.

در این شرایط این تصور غلط که همه چیز در زندگی کامل و مثبت است، به وجود نمیاید. توازن در واقع تعادل میان خوب و بد است و این تعادل است که موجب آرامش می شود.

فرقی نمی کند که چه شخصیتی دارید و یا چه می کنید، همه ماندن در شرایط آرام و متوازن را دوست دارند. نکته مهم در این است که:

  • تشخیص قدرت حق شناسی شماست که موجب این آرامش شده است.
  • باید برای این تشخیص سپاسگزار باشید.

پس سود آن دو جانبه است.

چرا قدرشناسی در زندگی اهمیت دارد؟

امتنان از داشتن سلامتی و یا رسیدن به موفقیت، اهمیت زیادی دارد. علاوه بر این، قدرشناسی موجب روابط سالم و مستحکم اجتماعی می شود.

هر شخصیتی که داشته باشد، نشان دادن امتنان و قدرشناسی، مهارتهای ارتباط اجتماعی تان اتقاء یافته و می توانید ارتباطی توأم با احترام و همدلی با دیگران ایجاد کنید.

همانطور که گفته شد، قدرشناسی باید عمیق باشد و تنها به ارتباط کلامی اکتفا نشود. یک قدرشناسی کلامی فقط تأثیرگذار است، اما نمی تواند به حق شناسی تبدیل شود.

علاوه بر این، یک قدرشناسی واقعی موجب تأثیر بهتر می شود. این امر به همدلی میانجامد و شنوندة بهتری برای دیگران می شوید. در نهایت مانع رفتار بد شما با دیگران می گردد.

از سوی دیگر شما می توانید برای چیزهای بدی مانند بیماری  که از شما دورند نیز قدرشناس باشید. شما باید در مورد زندگی خود قدرشناس باشید، چون شاید آنچه را که در زندگی ندارید، همان چیزی باشد که تحمل برخورد یا انجام آن برایتان مشکل باشد.

کلام آخر

برای موفقیت در این راه به خاطر داشته باشید:

  • از گذشته با یافتن هوشمندانه یک خاطره مثبت استفاده کنید.
  • با تمرین ظرفیت شناخت خود را افزایش دهید. پس همه چیزهایی را می توانید به خاطر آنها سپاسگزار باشید پیدا کنید.
  • با ایجاد یک حرکت سازنده ذهنی که موجب انگیزه و اشتیاق می شود، قوه تصور خود را روشن و مشتعل کنید.

با تکرار و تمرین، ذهن هوشیارتر می شود. بخاطر داشته باشید که قدرشناسی و امتنان نوعی فعالیت ذهنی است که در هرکجا، هرزمان، سریع و مؤثر انجام پذیر است.

شما می توانید آن را مانند دعا که به نیروی بالاتری وابسته است بکار گیرید، یا می توانید آن را به معنی هر چیز که بهتر انگیزه می دهد نسبت دهید. هنگامی ظرفیت حق شناسی رشد کند، حتی از مسائل کوچک نیز لذت خواهید برد.

رفته رفته راهی برای قدرشناسی از هر چیز که در زندگی با آن برخورد می کنید می یابید، چون حق شناسی به شما میاموزد چگونه ضعفها را کنار گذاشته و نعمتهای خود را بشمارید.

زندگی شما آرام می شود، اگر قدرشناس داشته هایتان که کم هم نیستند، باشید.


تیرینک در اینستاگرام

منبع lifehack
نظر بگذارید